ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
25. «ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ»
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
1. Ερμηνεύοντας την Θεία
Λειτουργία, αδερφοί μου χριστιανοί, φτάσαμε στα «Άγια». Εκεί, που ο Ιερέας
μεταφέρει τα Τίμια Δώρα και τα εναποθέτει πάνω στην Αγία Τράπεζα. Αυτό είπαμε
ότι συμβολίζει τον ερχομό του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, για να προσφέρει τον
Εαυτό Του Θυσία στον Γολγοθά για την άφεση των αμαρτιών μας. Και μετά από αυτό,
είπαμε στο προηγούμενο κήρυγμα, ο Ιερέας λέει δυνατά, ωραία αιτήματα, που
λέγονται «Πληρωτικά». Με τα αιτήματα
αυτά ο Ιερέας καλεί τον λαό να προσευχηθεί στον Θεό. Και απ’ όλα τα αιτήματα,
για τα οποία σας μίλησα στο προηγούμενο κήρυγμα, ποιο καλό είναι το αίτημα με
το οποίο παρακαλούμε να συγχωρεθούν τα αμαρτήματά μας: Το «Συγγνώμην και άφεσιν
των αμαρτιών και των πλημμελημάτων ημών παρά του Κυρίου αιτησώμεθα». Αλλά και
περισσότερο ωραίο είναι το άλλο αίτημα, με το οποίο παρακαλούμε να φύγουμε από
αυτόν τον κόσμο με χριστιανά τέλη και να έχουμε καλή απολογία ενώπιον του Θεού.
«Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών…»
2. Κατά τον χρόνο αυτό που
ο Λειτουργός Ιερέας λέει αυτά τα αιτήματα των «Πληρωτικών», πρίν ή μετά, λέει
μυστικά μια ευχή. Στην ευχή αυτή ο Ιερέας ζητάει από τον Θεό να τον αξιώσει να
προσφέρει τα Άγια Δώρα για τα δικά του «αμαρτήματα» πρώτα, αλλά και για του
λαού τα «αγνοήματα» έπειτα. Είναι πολύ σοβαρό αυτό που μας λέει η ευχή αυτή,
χριστιανοί μου. Ξέρετε τι λέει; Λέει ότι
ο λαός, όταν αμαρτάνει, αμαρτάνει από άγνοια, γιατί δεν έχει κατηχηθεί, δεν
έχει διδαχτεί ακόμα τον λόγο του Θεού. Τα δικά μας όμως αμαρτήματα, των Ιερέων
τα αμαρτήματα, δεν είναι από άγνοια, γιατί ο Ιερέας γνωρίζει το θέλημα του Θεού
και όχι μόνο το γνωρίζει, αλλά και το διδάσκει στον λαό. Γι’ αυτό και τα δικά
μας αμαρτήματα βαρύνουν περισσότερο. Και
σας το λέγουμε αυτό, γιατί, όπως εμείς οι Ιερείς κάνουμε συνέχεια για εσάς
προσευχή για την συγγνώμη των αμαρτιών σας, έτσι και εσείς οι λαϊκοί πρέπει να
κάνετε και για εμάς προσευχή για την άφεση των δικών μας αμαρτιών. Δικοί σας
είμαστε εμείς οι Ιερείς, χριστιανοί μου, και από τα δικά σας σπλάχνα βγήκαμε.
Και στην Παλαιά Διαθήκη ακόμη, όταν αμάρτανε ο Ιερέας, ήταν σαν να αμάρτανε
όλος ο λαός. Γι’ αυτό και η προσφορά θυσίας που γινόταν υπέρ αυτού ήταν
μεγαλύτερη.
3. Και τώρα, χριστιανοί
μου, προχωράμε προς το κύριο μέρος της Θείας Λειτουργίας, στο να προσφέρουμε
την θυσία μας στον Θεό. Δυο προϋποθέσεις πρέπει να έχουμε, για να είναι δεκτή η
προσφορά μας αυτή. Να έχουμε αγάπη μεταξύ μας και πίστη στον Θεό και σ’ αυτά
που γίνονται εδώ στην Θεία Λειτουργία. Και πραγματικά, η πίστη και η αγάπη
είναι τα κύρια γνωρίσματα του χριστιανού. Έτσι τώρα ο Ιερέας προχωρώντας για
την μεγάλη Θυσία βγαίνει μπροστά στην Ωραία Πύλη και ειρηνεύει τον λαό λέγοντας μεγαλοπρεπώς: «Ειρήνη
πάσι»!!! Από την αρχή κιόλας της Θείας Λειτουργίας ακούσαμε «Εν ειρήνη του
Κυρίου δεηθώμεν», ότι δηλαδή πρέπει να προσευχόμαστε με ειρήνη στον θεό. Έτσι
είναι, χριστιανοί μου! Με ταραγμένη την καρδιά, όχι μόνο στον Θεό δεν μπορούμε
να μιλήσουμε, αλλά ούτε και μεταξύ μας δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Και δεν περιορίζεται μόνον
στο «Ειρήνη πάσι» ο Ιερέας, αλλά λέει και το άλλο, το ποιο δυνατό. Λέει: «Αγαπήσωμεν
αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν». Και τι θα ομολογήσουμε; Θα ομολογήσουμε
την πίστη μας στην Αγία Τριάδα. Θα ομολογήσουμε ότι τα Τρία Πρόσωπα, ο Πατέρας,
ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, ο Θεός μας, είναι ενωμένα και αχώριστα Πρόσωπα,
γιατί είναι Ομοούσια. Και δεν μπορεί λοιπόν να ομολογούμε πίστη στα ενωμένα
Πρόσωπα του Θεού μας, της Αγίας Τριάδος, και εμείς οι χριστιανοί να είμαστε
διαιρεμένοι και χωρισμένοι. Γι’ αυτό και προτού ο Ψάλτης να πει την ομολογία
στην Αγία Τριάδα με το «Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα», λέει ο Ιερέας το
«Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν».
Αγάπη, χριστιανοί μου! Ο
Θεός μας είναι Αγάπη και όποιος έχει αγάπη ομολογεί σωστά τον Τριαδικό Θεό μας.
Και αυτή την αγάπη, που
είναι απαραίτητη για να γευθούμε την Θεία Λειτουργία, οι πρώτοι χριστιανοί την
εξέφραζαν – τώρα μέσα στην Θεία Λειτουργία – την εξέφραζαν λέγω, παραστατικά με
αγκαλιά και με φίλημα ακόμα. Η κίνηση αυτή
του αγκαλιάσματος των πρώτων χριστιανών σήμαινε ότι ο ένας δέχεται τον
άλλον. Ότι τον δέχεται με απλοχεριά, με αγκαλιά. Τον δέχεται και με τα
ελαττώματα του ακόμη. Σήμερα όμως οι άνθρωποι δεν έχουν πλατιά καρδιά και
ανοιχτή αγκαλιά, αλλά είναι στενόκαρδοι. Δεν «χωρούν» ο ένας τον άλλον μέσα
τους, γιατί έχουν στενό χώρο στην καρδιά τους. Δηλαδή, έχουν ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ. Και το
κακό από αυτή την στενοχώρια, χριστιανοί μου, δεν είναι κακό μόνο για την ψυχή
μας, αλλά και την υγεία μας. Γιατί από την στενοχώρια προκαλούνται τα τόσα
καρδιακά και νευρικά προβλήματα της υγείας μας. Αλλά θα συνεχίσουμε στο επόμενο κήρυγμά μας.
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου